Soluduk bu efkâr denen illeti aralıksız
Bir sen varsın zihnimde alabildiğine
Bir sen varsın engin denizlerimde en deli alaboralara inat
Sade sen varsın tüm sadeliğinle
Meşgulüm bu aralar özlemekle seni
Kalbimde kor alev olup
Pençesinde mi gezer tüm imkânsızlığın aşk denen kavram
Çekerken içime her deminde seni
Sen varsın yokluğun kadar benliğimde yer etmiş olan
Sen varsın yokluğun kadar gönül sofram da ekmek ve tuz gibi
Sen varsın yokluğun kadar sen kokulu dört duvarların bulunduğu her sokakta
Sen varsın göğsümün en güzel kenarında
Sen varsın esmer güzeli;
Kalbimde bir mucize olarak tanınan
Bir güzellik olarak bilinen
Varlığından mıdır bilemem ama kalbimde senin gelişinle eser o tatlı meltemler
Sen ki umudun en güzel habercisi
Sen ki umut dolu yarınları en güzel elçisi
Bir ses ki bülbülleri kıskandıran sesi
Ayak bastığıyla güzelleşir her yer güzelleştirir herkesi
Büyüttüm sevdamı içimde en güzel hâliyle ilk gün ki gibi
Yolcusuyum şimdi yüreğimden yüreğine yol alan aziz sevdanın
Bilmem nedir adın güzeller güzeli
Varlığındır bildiğim tek yaratılmışların en özeli
El sürmedim sen kokulu her şeye
Göz dikmedim anılarını barındırdığın hiçbir şeye
Demedim bir gün neden diye aklımdaki sorular için
Yeltenmedim hiçbir sevdaya sensiz kömür gözlüm
Gün bu gündür bu kör gecede dahi hasretiyle yandığım
Gün bu gündür gündüzünde bile kavrulduğum
Ben ki yokluğunun kızgın aşı, ben ki hasretinin dövülen demiri
Sen ki bu aşığın ilk göz ağrı, tek gözbebeği
Şamil BARAN
