Soluduk bu efkâr denen illeti aralıksız

Bir sen varsın zihnimde alabildiğine

Bir sen varsın engin denizlerimde en deli alaboralara inat

Sade sen varsın tüm sadeliğinle

Meşgulüm bu aralar özlemekle seni

Kalbimde kor alev olup

Pençesinde mi gezer tüm imkânsızlığın aşk denen kavram

Çekerken içime her deminde seni

Sen varsın yokluğun kadar benliğimde yer etmiş olan

Sen varsın yokluğun kadar gönül sofram da ekmek ve tuz gibi

Sen varsın yokluğun kadar sen kokulu dört duvarların bulunduğu her sokakta

Sen varsın göğsümün en güzel kenarında

Sen varsın esmer güzeli;

Kalbimde bir mucize olarak tanınan

Bir güzellik olarak bilinen

Varlığından mıdır bilemem ama kalbimde senin gelişinle eser o tatlı meltemler

Sen ki umudun en güzel habercisi

Sen ki umut dolu yarınları en güzel elçisi

Bir ses ki bülbülleri kıskandıran sesi

Ayak bastığıyla güzelleşir her yer güzelleştirir herkesi

Büyüttüm sevdamı içimde en güzel hâliyle ilk gün ki gibi

Yolcusuyum şimdi yüreğimden yüreğine yol alan aziz sevdanın

Bilmem nedir adın güzeller güzeli

Varlığındır bildiğim tek yaratılmışların en özeli

El sürmedim sen kokulu her şeye

Göz dikmedim anılarını barındırdığın hiçbir şeye

 Demedim bir gün neden diye aklımdaki sorular için

Yeltenmedim hiçbir sevdaya sensiz kömür gözlüm

Gün bu gündür bu kör gecede dahi hasretiyle yandığım

Gün bu gündür gündüzünde bile kavrulduğum

Ben ki yokluğunun kızgın aşı, ben ki hasretinin dövülen demiri

Sen ki bu aşığın ilk göz ağrı, tek gözbebeği