CÜZDAN VE VİCDAN
Çok eski zamanlarda telefon yokken ortada
Televizyon yokken odalarda
Ev halkı otururmuş bir arada
Elektrik icad olunmadığı eski zamanlarda
Ev halkı toplanırken, gaz lambası etrafında
Onun ışığında masallar anlatırmış evin büyükleri çocuklarına.
Çocuklar sevinçle merakla bekler, masal
bitince yatarlarmış yataklarına.
Her masalın sonunda huzur olurmuş. Mutlu olurmuş çocuklar ve anne babalarda
Sahip olunan sevgiymiş teknoloji az gelişmiş olduğu zamanlarda.
Cüzdan vicdana satılmamış,
para ile mutluluk aranmamış
Mutluluk sahip oldukları ile sımsıkı sarılmakmış.
Sonra şehirlerde avmler yapılmış.
Çocuklara teknolojik oyuncaklar alınmış.
Birinin tableti, birinin oyuncu bilgisayarı
Öbürünün ise cep telefonu varmış.
Anne baba hep çalışmış.
Çocuklar yalnızlıkla teknolojiye sarılmış.
Sarılmak beraberlik unutulunca asi kuşak diye bir başlık atılmış.
Kaybolan mutluluk, sevgi cüzdandan para verilince bulunur sanılmış.
Yıllar geçmiş
Sanal dünya ile büyüyen çocuklar mutluluğu öyle bulur sanılmış.
Acımasız patron, zengin koca arayan kadın, çok kazanmak için her şeyi mübah sayanların sayısı artmış.
Mutluluk uçmuş gitmiş kuş gibi
Evlerde ayrı odalarda yaşayan insanlar doğmuş.
Gaz lambası nostaljik diye antika olmuş.
İnsan cüzdan doldurmak peşinde kosarken
Sarılmalar gülümsemeler birlik nedir unutulmuş.
Vicdan sevgi sarılmalar, sonunda cüzdana teslim olmuş.
Sibel ATAPEK
Sibel ATAPEK
Filiz Açar
