YARIN 
Avruldu Tulu vakti 
Veca ile bekanın ihanetiyle uyandılar
Kimi mağrur kimi naif bazilari nahifti
Ecel bu ayırt etmedi 
Kiminin camında darabası vardı
Kiminin güneşlik bile yoktu
Ama gülşendi her birinin evi
Bir anda 
Sesler yankılandı acı acı
Her birinin
Merhabaya gebe düşleri vardı 
Gülşenleri yerle yeksan oldu dağıldı 
Nefesler ebediyete yelken açtı 
Umutları yetmedi...
Kimi sarıldı yavrusuna sarmaladı
Kimi sadece ses verdi de eli yetmedi 
Anası aş pişirmişti yarına,
Babası harçlık vermişti yavrusuna
Kalan bir kaç resim birde keşkeler yaşanmayan 
Gördük ki bugün bize armağan
Yarın bilinmez ne getirir zaman
                               Sibel ATAPEK